Vrijdag 20 juni

Beetje uitgeslapen. Na ontbijt alle raampjes gecontroleerd en vertrokken. Dat is de goeie volgorde.
Eerst naar het eiland Rømø (Deense waddenkust) gegaan. Onderweg de eerste indrukken van Denemarken. Voor mij hernieuwde indrukken, omdat ik bijna 40 jaar geleden ook al in deze contreien geweest ben. Ik kan me daar weinig van herinneren en ik begrijp nu waarom. Over dit deel van Denemarken en ook verder op Jutland is alles bepaald door een dodelijke saaiheid. Maar dan in de overtreffende trap. Ieder huis is netjes. Iedere straat is netjes. Ieder gazon is gemaaid. Alles is overzichtelijk. En netjes. In Engeland heb je af en toe van die huizen of zelfs een buurtje waar dat zo is. Maar hier is het overal zo. En dan netjes. Heel netjes. Ontzettend netjes.
Op Rømø waaide het heel hard. Een breed strand aan de Noordzee. Van die typische gedateerde badplaats winkeltjes. Alles zonder charme. Wel netjes.
Ondertussen had ook Milah wel gezien dat er weinig te beleven viel en hebben we besloten het wat noordelijker te gaan zoeken. Op zich had ik goede herinneringen aan noord- en midden Jutland. Uiteindelijk besloten om naar het eiland Fur te gaan. Midden in de Limfjord, die Jutland van West naar Oost doorkruist. Wel een eindje rijden, maar gelukkig de moeite waard.